Şehitlik
makamı Müslüman’a verilen bir makamdır.
Müslüman olmayanın
öldürülmesinde şehitlik payesi olmaz. Dolayısıyla “şehitlik tepesi” İslam
beldelerine, özellikle Türk coğrafyasına ait bir metafordur. Başka inanç
sistemlerinde “şehitlik tepesi” kavramı yoktur, olamaz da. Onlar öldürmek için
saldırdıklarında doğal olarak ölmek zorunda kalırlar. Oysa Müslüman, hiçbir
sucu olmadan öldürülür ve onun için de şehit olur. Allah, “öldürmeyeceksin”
derken aslında sadece Müslüman’a söylemiyor, her din mensubuna söylüyor. Mesela
Tevrat’ın 10 emrinden 6’ncısı “öldürmeyeceksin” der. Ancak Müslümanların dışında hiç kimse bu
emre uymuyor. Müslüman kendisini savunurken öldürür, öldürdükleri ise murdar
olur! Müslüman ise şehit olur. Bir Müslüman olur olmaz yerde öldürüyorsa ya
kullanılıyordur ya da münafıktır. Tıpkı IŞİD’de olduğu gibi.
Birileri
kalkar da “ben ve avanelerim iktidar olduğumuzda” şehitler tepesi boş
kalacak” demeleri ne anlama geliyor? O tepe 1071’den bu yana boş kalmadı. Boş
kalmasına müsaade edilmedi, edilmeyecek de! Çünkü “su uyur düşman uyumaz!” Sen
ne yapacaksın da o tepe boş kalacak? Bize söyle de biz de bilelim! Yoksa su
gibi düşmanı da mı uyutacaksın!? Yoksa bize saldırma gereği duymayacakları
konuma mı getireceksin bu milleti!? Dedelerinizin verdiği sözü sen de
tekrarlayıp bir elli yıl daha mı oyalayacaksın o kafirleri!? On yıl öncesine
kadar ufak tefek şeylerle kulaklarımızı çektiler, bize “aferim böyle devam
edin” dediler! Can derdimiz olmadığı için maddi manevi altımızın oyulmasını
görmedik. Ne zaman ki uykudan uyanmaya başladığımızı gördüler; şehitler
tepesini aktif hale getirmeye başladılar! Sen hal içeri çekilirsek şehit
vermeyiz diyorsun! Sen ne yapacaksın da o tepelere kimse gitmeyecek, herkes
eceliyle ölecek! Yoksa şunu da mı yapacaksın? Suud ailesinin peygamberimizin en
yakınları dahil olmak üzere, Ashap’ın mezarlarını dümdüz ettiği gibi sen de
şehitler tepelerini dümdüz edeceksin?
Onlara başka gözle bakıp dümdüz defnedecek, unutulmalarını
bekleyeceksin! Şehitlik yönetmeliğini mi kaldıracaksın, iktidar olunca? Ne
yapacaksın?
Hiç
kimse zevkine şehit olmuyor. Senin, benim, onun özgür yaşaması için, namusumuz
için, mal ve mülkümüz için, mazlum milletlere kol kanat olmak için şehit
oluyor. Eğer düşmanın önüne tavuk gibi sinersen şehit olmazsın! Öldüremezsin,
düşmanın kollarına kendini bırakırsın. Tıpkı Irak’lıların yaptığı gibi.
Namusları kalmadı, medeniyetleri kalmadı, tarihi eserleri kalmadı; yer altı ve
yer üstü zenginlikleri yurt dışına çıkarken onlara “yarabbi şükür” kaldı! Şayet
horoz gibi karşılarına dikilirsen ya şehit olursun ya da tepesine binersin.
Unutma, bu gün biz namusumuza göz dikenlere horoz gibi karşılık veriyoruz.
Evet, bu millet tavuk olmamıştır, hep horoz olmuştur, olacak da. Burada yiğitçe
dövüşür, mertçe vurulur, mezarımız kazılır şehit tepesinde. Ama hiçbir zaman
tavuk olmaz bu millet! Ama Allah sana şehitliği nasip etmediyse o senin
sorunundur.
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âguşunu açmış duruyor
Peygamber.
Sahi senin peygamberin kim? Sen
kime kavuşacaksın?
Kurtuluş savaşında şehit
olanları nereye gömecektik? Yoksa onlara da “yazık oldu” mu diyorsun? Onlar
için de mi “yanlış politikaların sonucu…” gözüyle bakıyorsun? Atatürk de mi
yanlış politika izledi ve onun sonucu yedi düvel ülkeyi işgal etmeye kalktı?
Sen ne dediğinin farkında mısın? Unutma; Destanları öksüz olmayacak, Mehmetçik
meçhul asker olmayacak… Bu millet onları şereflerin en yüksek payesine
yükseltecektir.
Milletinden kopuk, tarihinden
kopuk, inancından kopuk, akli melekelerini yitirmiş insanlarla uğraşacak
enerjimiz ve zamanımız yoktur. Düşman kapımızda, kimse takoz olmaya kalkmasın.
Oyalanacak zamanımız, yandan gelen akıllara ihtiyaç yok. Onlara, “hadi oradan
aptal” deyip yolumuza emin adımlarla yürüyeceğiz. Ok yaydan çıkmıştır, oku
havada yakalamaktan gayrı çare kalmamıştır.
Edebiyat öğretmeni merhum Arif
Nihat Asya’nın Şehitler Tepesi için yazdığı şiiri buyurun bir kez daha
hatırlayalım. O malum zatlar zaten anlamayacak ama biz bir kez daha
hatırlayalım ve onlara birer Fatiha gönderelim! Ruhları şad olsun.
Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor
Şehitler tepesi boş değil,
Biri var bekliyor.
Ve bir göğüs, nefes almak için;
Rüzgâr bekliyor.
Türbesi yakışmış bu kutlu
tepeye;
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş meçhul asker diye?
Destanını yapmış, kasideye
kanmış.
Bir el ki; ahretten uzanmış,
Edeple gelip birer birer öpsün
diye fâniler!
Öpelim temizse dudaklarımız,
Fakat basmasın toprağa temiz
değilse ayaklarımız.
Rüzgârını kesmesin gövdeler
Sesinden yüksek çıkmasın
nutuklar, kasîdeler.
Geri gitsin alkışlar geri,
Geri gitsin ellerin yapma
çiçekleri!
Ona oğullardan, analardan
dilekler yeter,
Yazın sarı, kışın beyaz çiçekler
yeter!
Söyledi söyleyenler demin,
Gel süngülü yiğit alkışlasınlar
Şimdi sen söyle, söz senin.
Şehitler tepesi boş değil,
Toprağını kahramanlar bekliyor!
Ve bir bayrak dalgalanmak için;
Rüzgâr bekliyor!
Destanı öksüz, sükûtu derin
meçhul askerin;
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş meçhul asker diye? …
Arif Nihat Asya
News
