Dünya dedikleri yer, iki kapılı bir han…
Doğum ölüme, ölüm de mahşere revân.
Bir ölümlük ömrümüz var, hazırda her an
Göçün nabzı vuruyor, yolculuk var herhal…
…
Kozadan çıkmış bir Kelebek misali insan…
Dün yoktu, bugün var, yarın olur mu heman.
Havf mı yoksa reca mı düşündüm de bir an,
Uykum öykümle, öyküm de yükümle hemhâl.
,,,
Elimin altından kayıp gidiyor zaman..
Med-cezire düştü can, hal yaman, yol güman.
Kervan çoktan göçtü hanlar oldu hânümân
Yol ırak, zaman kısa çıkmalıyım derhal…
…
Üç günlük dünyada sürmedim dem ü devran.
Gönlümde derin bir “ah”, ruhumda “feveran”
Şafak vaktinde umut, zevalde hezeyan.
Hatıralar yabancı, her şey hayal meyal…