ŞEHZADE

ABONE OL

News

Dünyanın bin bir nimeti var.

Dağ başının yazı serin, kışı tipi kar.

Yoksul Balıbeyi köyünde çığlıklar.

Okuyanı az, cahillik her tarafı sarar.

Gökyüzünde yaşama tutunanların tırnak izi var.

Anam öldü diyorum!

Fanidir bu dünya, bir gün öleceğiz diyorsun?

O benim dünyamdı,

Yaşama merhaba diyenimdi.

Analar nadide insandı.

Cennet misali,

Anam öldü diyorum!

Üzülme, sıra bize de gelecek diyorsun?

Babam Süleyman dünyanın yarısıydı,

Bilmem kaç yıl oldu öleli.

Daha dün gibi içimde bir sızı,

Kanatlarım kırıldı.

Anam öldü diyorum!

Bu dünyaya konan göçer diyorsun?

Sevgidir yaşama yön veren,

Yalanı çocuk anlar söyleyemez o an.

Görür, düşünür, susarsın,

Kanadı kırık kuşsun,

Sahipsiz, bensiz ve sessizsin.

Anam öldü diyorum!

Geçer günler, bunu da unutursun diyorsun?

Kıskançlığına mirastan düşen mala bak,

Doyarsın bir tabak yemek, bir dilim ekmek.

Yüzüme gülen içindeki kine bak,

Gün gelir senide soldurur hak.

Anam öldü diyorum!

Zaman her şeyin ilacıdır diyorsun?

Şehzade anam öksüz büyüdü.

Zamanın zulümlerini tülbentten süzdü.

Yarı aç, yarı tok üç fidan büyüttü.

Gülmedi yüzü ülkem gibi üzüntülü!

Anam öldü diyorum!

Geçmiştekiler daha çilekeşti, unutursun diyorsun?

Gökyüzü kadar özgürdüm.

Toprak ana gibi üretgenim.

Ağaç dallarında çiçek, yaprak yeşilim.

Ne çabuk kurudu yapraklarım.

Anam öldü diyorum!

Gözüme bakıp gülümsüyorsun, unutursun diyorsun?

Ne balık zekâlı, ne kuş beyinliyiz,

Yapılan iyiliği de kötülüğü de biliriz.

Unutulur mu insanoğlu insan.

Sıra Erkan’a gelmiş arar iz,

Azrail’le kanat çırpar, göklerdeyiz.

Anam öldü diyorum anam!

İçim kan ağlarken, sen sus diyorsun?

Süleyman Erkan 04-05-2020 Cuma –Bedesdenlioğlu-Tokat